دوره سالمندي تنها به معناي از کارافتادگي و از دست دادن توانمندي نيست . اين دوره ، ويژگي هاي بالقوه اي دارد که مي تواند به شکل سالمندي سالم و فعال جلوه گر شود . در اين صورت ، دوره سالمندي براي خانواده و جامعه سودمند است . شايد در بعضي جوامع ، سالمندان را افرادي ناتوان يا حتي سر بار بدانند ، در صورتي که دوره سالمندي دوره خردمندي و با تجربگي و دوره انتقال تجارب زندگي به ديگران است . اما براي رسيدن به سالمندي فعال و سالم بايد به بهداشت جسمي و روحی ، مسائل اجتماعي ، اقتصادي ، فرهنگي و معنوي زندگي ، توجه داشت . ازآنجا که بسياري از بیماریها و مشکلات دوران سالمندي ، ناشي از شيوه زندگي ناسالم است ، بايد پايه و اساس سلامت سالمندان را با به بکارگيري روش هاي صحيح و ارتقاي کيفيت زندگي پي ريزي کرد . درعين حال با ايجاد شرايط مناسب ، مي توان زمينه مشارکت سالمندان را در خانواده و جامعه فراهم ساخت . پس برنامه ريزي اصولي براي حمايت از سالمندان بويژه در جنبه هاي مختلف اقتصادي ، اجتماعي ، بهداشتي و تغذيه ، امري ضروري است . از نگاه اسلام ، خانواده کانوني مقدس و محترم بشمار مي آيد . زيرا در پرتو خانواده ، بقاي نسل تضمين مي شود و خانواده ، مي تواند محل امني براي آرامش انسان و بستري براي کمال او باشد . از اين رو ، در آموزه هاي ديني بر پايداري و ماندگاري اين کانون ، سفارش فراوان شده است . از دستورات اسلام در اين خصوص ، احترام گذاشتن به والدین و ياري رساندن به آنهاست . زيرا آنان در طول زندگي خود ، زحمات زيادي براي فرزندان کشيده اند . در قرآن كريم آمده است : " ما به انسان توصيه كرديم كه به پدر و مادرش نيكي كند ، مادرش او را با ناراحتي حمل مي كند و با نارحتي بر زمين مي گذارد و دوران حمل و از شير باز گرفتنش سي ماه است ... " ( سوره احقاف آيه 15 )
شايسته است فرزندان و همه اعضاي خانواده ، بنا بر توصيه هاي قرآن کريم و پيشوايان ديني ، پيران و سالمندان را مورد تكريم قرار دهند و محيط خانواده را در نگهداري از آنان ، امن و ايمن کنند . قدرشناسی از سالمندان ، همان رفتار درست و محترمانه و شناخت نيازهاي روحي آنان است . بديهي است از ضروري ترين نيازهاي سالمندان ، محبت و توجه به آنها است . هرقدر آنها از نظر مادي بي نياز باشند ، نمي توان نياز آنها به محبت را ناديده گرفت . بطور مسلم ، قدرشناسي از سالمندان ، به صورت احترام و سخن گفتن از روي مهر و محبت ، مشاوره با آنان در امور مختلف ، برطرف ساختن مشکلات ايشان و نيز مقدم داشتن آنان بر خود ، بروز مي کند . به ياد داشته باشيم ، بشریت در پيشرفت اخلاقي و تربيتي خود ، تا حد زيادي مديون تجربيات و آموزه هاي کهنسالان است . بجاست احترام و ستايش خود را بي دريغ به اين انسانهاي بزرگ و مهربان ، تقديم كنيم .